موزه سکّه
دو تا نظریه داریم. اول اینکه سکه در این مکان ضرب می‌شده و حالت دوم اینکه در این مکان از مردم مالیات میگرفتند.
در این موزه، سکه‌های ضرب شده در دوران اشکانی، ساسانی، اموی، عباسی، گورکانی، تیموری، ایلخانی، آق قویونلو، افشار، صفوی، زندیه (صرفا زمانیکه لطفعلیخان به کرمان پناه برده بود)، قاجار و پهلوی همراه با توضیحاتی در مورد جنس و وزن آنها و نقوش روی سکه ها را مشاهده میشود.
حمام وکیل (چایخانه سنتی گنجعلیخان)
یک حمام قدیمی بوده که الان چایخانه و رستوران سنتی شده. سردر این حمام بازسازی شده و فضای داخلی بسیار زیبایی داره. گویا در سال 1280 و تحت تاثیر سبک معماری زندیه-قاجار ساخته شده است. اون آقاهه که اون پایین نشسته و دف در آغوش گرفته به زیبایی می‌نوازد و میخواند و آدمی بسیار کیف می‌کند. به گونه‌ای حض بردیم و جا خوش کرده بودیم که نهایتا با لبخند و محبت بیرونمان کردند.
فراموش نکنید که حتما پالوده کرمانی (فالوده) را در این مکان نوش جان نمایید. چای را همه جا میشه خورد، اینجا فقط فالوده بخورید.
مسجد
میدونیم که ستون هر شهری بازار اون شهره چرا که مهمترین مرکز کسب و کاره و در واقع از ارکان و پایه‌های اقتصادی در هر شهر محسوب میشه. معمولا چون بازار به محل اجتماع مردم تبدیل میشه، در اطرافش مکان‌های عمومی و اجتماعی هم ساخته میشه تا همه چیز دم دست تاجران و مسافران و بازاریان باشه. مثل تمام مکان‌هایی که در بالا توضیح دادم و البته مسجد. .
روایت هم زیاد داره این مسجد. اول اینکه مساحت مسجدمون کمه. کوچولوئه. کلا 120 متر مربعه. یک نظریه هست که می‌گه این مسجد صرفا برای استفاد مدرسه داخل محوطه ساخته شده (الان حوزه علمیه‌است و بزرگترین بادگیر مجموعه هم همونجاست). دوم اینکه علاوه بر این مسجد، سه تای دیگه هم در مجموعه بوده که هر کدوم در چهارگوشه مجموعه قرار داشتند که الان اون سه تای دیگه خراب شدند.
سقف بسیار زیبایی داره که پر از نقش و نگار و کاربندی و مقرنس کاریه و 12 تا نورگیر کوچک و زیبا داره. کَف سنگه و بر بالای درب چوبی کتیبه قرمز رنگ و سنگی نصب شده (بلغ العلی بکماله کشف الدجی بجماله .) بالای محراب هم یک کوزه مرمرین سبز رنگ جلب توجه می‌کنه.
عرض شود که کوزه نیست. آتشدانه! میدونیم که بعد از یزد، بیشترین تعداد زرتشتیان در کرمان زندگی می‌کنند. روایتی هست که بعد از حمله اعراب به ایران، آتشکده‌ها تخریب شدند و چون معتقد بودند آن مکان مقدس بوده (معبد و نیایشگاه) و در آن مکان گناهی نشده و پاک و مقدس است، پس در همان نقطه مسجد می‌ساختند.
روی قسمتهایی از دیوار هم گچ ریخته و مرمت شده. میدونیم که برای کشیدن نقاشی روی گچ اول باید یک لایه بستر آماده بشه. در این قسمتها هم نقاشی‌ها ریخته و گچ بستر باقی مونده. گویا این مسجد در زمان رضاشاه محل انبار بوده، اما پس از بازدید فرح دیبا از کرمان، دستور مرمت و بازسازی داده میشود و از آن زمان مسجد بازگشایی و استفاده میشود.
ادامه دارد .
- سفرنامه کرمان، بخش اول (تاریخ کرمان)
- سفرنامه کرمان، بخش دوم (مجموعه گنجعلی خان)
- سفرنامه کرمان، بخش سوم (گنجعلی خان)
معرفی معماری باغ ایرانی (Persian garden)
سفرنامه کرمان، بخش هفتم (آتشکده *آدریان* زرتشتیان کرمان، موزه مردم شناسی - 1)
مسجد ,هم ,کرمان، ,مکان ,اول ,یک ,در این ,کرمان، بخش ,این مسجد ,این مکان ,سفرنامه کرمان،
درباره این سایت